za 11 mei 2024, 20:00 uur – Musicians Corner.
Programmamaker Carolien Schönfeld geeft vandaag alle ruimte aan haar gast: pianist/componist/bandleider Robert Vermeulen. Naast eigen ensemblewerk laat Vermeulen muziek horen van favoriete inspiratiebronnen: Misha Mengelberg (foto), Steve Lacy, Thelonious Monk, Miles Davis en…Igor Stravinsky.
Who’s Bridge
Pianist Misha Mengelberg (1935-2017), de ‘Grote Ontregelaar’, treffen wij in 1994 aan in een trioverband met bassist Brad Jones en drummer Joey Baron. Zijn compositie Who’s Bridge is een niks-aan-de-hand melodietje in een standaard song form, ondersteund door voor de hand liggende harmonieën. Dat kan natuurlijk niet zo blijven – vanaf de tweede improvisatiechorus begint het lekker uit de hand te lopen, waarbij harmonie en metrum aan de kant worden geschoven. Zo kennen we onze Mengelberg. De twee begeleiders houden zich onverstoorbaar aan het schema, iets wat altijd een prettige spanning creëert. Voor wie Mengelberg (nog) niet kent is dit stuk een geschikte instapper.
Steve Lacy – Thelonious Monk
Voor Misha Mengelberg was de muziek van Thelonious Monk een openbaring. Dat geldt eveneens voor de Amerikaanse sopraansaxofonist Steve Lacy (1934-2004). (Én voor Robert Vermeulen.) In 1958 gaat Lacy de studio in voor zijn album Reflections-Steve Lacy Plays Thelonious Monk. Hij had toen al ruim dertig stukken van Monk ingestudeerd, en honderden malen naar diens platen geluisterd. Reflections is de eerste LP waarop een muzikant uitsluitend werk van Monk interpreteert. Onmiddellijk na de release van de plaat bracht Lacy een exemplaar naar zijn idool. Lacy: “He appreciated the album a lot.” En nóg mooier: toen Monk hem vroeg om in zijn kwintet te komen spelen kon hij zijn geluk niet op.
Four in One is een tricky thema, met frases van zestiende noten (vier pulsen per tel). Vandaar de titel.
Naast Lacy bestaat het kwartet uit pianist Mal Waldron, bassist Buell Neidlinger en drummer Elvin Jones.
In de jaren ’80 ontstond samenwerking tussen Steve Lacy en Misha Mengelberg. In verschillende bezettingen namen ze Monk-composities op. Drie verwante geesten.
Igor Stravinsky
Stravinsky, maker van highbrow gecomponeerde kunstmuziek, emigreerde in 1939 van Europa naar de Verenigde Staten. Om zijn beroerde banksaldo op te krikken componeerde hij een aantal stukken die geld in het laatje konden brengen. Een daarvan is Tango uit 1940. Het is voor Stravinsky een atypisch stuk. Regelmaat en symmetrie overheersen: doorlopende vierkwartsmaat, frases van acht maten, heldere en nauwelijks veranderende toonsoort. Ondank de – wél typisch Stravinskiaanse – syncoperingen is het nog dansbaar ook.
Van Tango bestaan diverse arrangementen, variërend van piano solo tot orkest.
————————————–
Talking Cows en Under Construction zijn twee formaties, geleid door pianist Robert Vermeulen. Daarvan hoort u in totaal twee stukken. Laat u verrassen!
Details en Playlist in de Gids.
Musicians Corner – Carolien Schönfeld
