Experimenteel orkestraal.
De lokroep van het ‘grootse’ symfonieorkest is onmiskenbaar. Iedere componist moet er vroeg of laat aan geloven. Ambitieuze symfonieën of orkestrale escapades maken indruk, en de klankmogelijkheden zijn adembenemend. Zelfs verstokte, solitair opererende, experimentele componisten wagen de stap en weten orkestopdrachten los te peuteren.
In deze Thema-uitzending enkele klinkende voorbeelden, onder wie Phill Niblock, Hermann Nitsch, Glenn Branca en Alvin Lucier, van wie recente orkestopnames klinken.
1. Alvin Lucier: ‘Diamonds for 1, 2 or 3 Orchestras’ (1999), voor drie orkesten, op ‘Alvin Lucier – Orchestra Works’.
Janacek Philharmonic Orchestra olv. Christian Arming, Petr Kotik en Zsolt Nagy.
New World Records 80755-2 CD
2. Glenn Branca: ‘Freeform’ (tweede deel ‘Symphony no. 7’, 1989) op Glenn Branca – Symphony no. 9’
Polish Radio National Symphony Orchestra olv. Christian von Borries.
Point 446-505-2 CD
3. Glenn Branca: ‘Third Movement’ uit ‘The World Upside Down’ (a ballet for orchestra, 1990) op ‘The World Upside Down’.
The New York Chamber Sinfonia olv. Glen Cortese.
Les Disques du Crépuscule TWI 960-2 CD
4. Alvin Lucier: ‘Exploration of the House’ (2005) voor orkest + playback, op ‘Alvin Lucier – Orchestra Works’.
Janacek Philharmonic Orchestra olv. Petr Kotik.
New World Records 80755-2 CD
5. Hermann Nitsch: eerste deel uit ‘Sinfonie IX: Die Ägyptische’ (2009).
European Philharmonic Orchestra olv. Peter Jan Marthé.
Gramola 98880/81 2CD
6. Phill Niblock: ‘Disseminate Ostrava’ (1998) op ‘Phill Niblock – Disseminate Ostrava etc.’.
Ensemble OCNM met leden van Janacek Philharmonic Orchestra olv. Petr Kotik.
Mode 131 CD
