In de reeks Jazz in de Film, aflevering 344: Serge Gainsbourg (2).
1. Vroege chansons van Serge Gainsbourg uit de biopic
‘Gainsbourg (Vie Héroïque)’ (2009):
a. Je bois/Intoxicated Man (1956/62). Eric Elmosnino & Philippe Katerine, zang.
b. Le Poinçonneur des Lilas (Version Frères Jacques) (1958). Met zang van Le Qatuor.
c. Elaeudanla Téïtéïa (1964). Met zang van Eric Elmosnino.
d. Comic Strip (1967). Met zang van Eric Elmosnino & Laetitia Casta.
e. Initals B.B. (1968). Bulgarian Symphony Orchestra olv. Deyan Pavlov.
f. Taxi 69, naar: 69, Année Érotique (1968).
g. Le Salon de Coiffure, naar Flash Forward (1977).
Zang & alle instrumenten: Olivier Daviaud.
2. Anna (1967).
Studio Orkest olv. Michel Colombier.
Guy Boyer und sein Orchester.
Serge Gainsbourg (1928-1991), aflevering 2.
In ‘Jazz in de Film’ 172 hebben we voor het eerst aandacht besteed aan de vroege jazzy muziek van Serge Gainsbourg voor films. Dat was in november 2019. Vandaag beginnen we een reeks uitzendingen met latere filmmuziek van het ‘enfant terrible’.
Serge Gainsbourg is een fenomeen. Hij wordt in 1928 geboren in Parijs, als Lucien Ginsburg. Zijn ouders zijn Joodse musici die de Oekraïense stad Charkov zijn ontvlucht toen de Russische Revolutie uitbrak. Zijn vader speelt piano in een Parijs café, zijn moeder geeft zangles op het Conservatorium. Serge neemt schilderlessen bij de kunstenaar Fernand Léger, in de hoop een beroemd schilder te worden.
Tijdens zijn militaire diensttijd valt hij op vanwege zijn ongedisciplineerde gedrag, en hij wordt al snel een zwaar drinker. Zo gaat het van kwaad tot erger. Maar dankzij zijn doorleefde stem krijgt hij succes als zanger in casino’s en bars.
Ondanks alles is Gainsbourg dankzij zijn ouders beslist muzikaal. Hij begint eigen liedjes te schrijven die circuleren in het nachtclubcircuit, en van het één komt het ander: relaties met actrices als Brigitte Bardot en Jane Birkin, het ene ‘succès de scandale’ na het andere, en een enorme populariteit onder jongeren die net zo vrijgevochten willen worden als hij.
Het zit allemaal in een film die in 2009 over zijn leven wordt gemaakt. De ‘biopic’ Gainsbourg (Vie Héroïque) geeft een bijna grafisch overzicht van het ‘heldhaftige’ leven van Serge Gainsbourg. De film begint bij zijn jaren aan de kunstacademie, die hij als Joodse jongen overleeft dankzij zijn vriendschap met een kunstminnende SS-officier.
Regisseur Joann Sfar schreef eerder het stripverhaal waarop hij zijn filmscenario baseerde. De rol van de zanger en versierder wordt gespeeld door Eric Elmosnino, die ook Gainsbourgs chansons zingt, in eenzelfde toonaard. We laten er zeven horen.
De liedjes zijn vaak een weerspiegeling van de staat waarin Gainsbourg zich bevindt. Het begint al in 1956, met ‘Je Bois’ – ik drink – dat ook wel bekend staat als ‘Intoxicated Man’. Het vijfde nummer in dit lijstje is een verwijzing naar Gainsbourgs affaire met Brigitte Bardot uit 1968, getiteld ‘Initials B.B.’. Het is een korte instrumentale versie, uitgevoerd door het Bulgarian Symphony Orchestra onder leiding van Deyan Pavlov. Daarna volgt een bewerking van het lied ’69, Année Érotique’, dat Gainsbourg in 1969 schreef voor Jane Birkin. Het laatste nummer is een arrangement naar het chanson ‘Flash Forward’ uit 1977, uitgevoerd door Olivier Daviaud.
Daviaud had in 2009 de muzikale leiding over alle muziek in de film Gainsbourg (Vie Héroïque).
Eind jaren vijftig begint Serge Gainsbourg zijn contacten ook uit te breiden naar de filmindustrie. Niet alleen schrijft hij teksten en muziek, ook speelt hij rolletjes – nog geen helden, want van zijn uiterlijk moet hij het niet hebben, maar wel echte karakters ‘uit het leven’.
In 1967 vervult hij de rol van de vriend van de hoofdpersoon, in de romantische komedie Anna. Het is een productie voor televisie, en wel de eerste die in kleur voor de Franse tv wordt gemaakt. De regie is in handen van Pierre Koralnik, met wie Gainsbourg drie jaar later nogmaals zal samenwerken, voor de bioscoopfilm Cannabis.
Gainsbourg heeft ook het verhaal van Anna geschreven, met dialogen van de bekende scenarist Jean-Loup Dabadie. Het gaat over een man die geobsedeerd raakt door een vrouw die hij alleen op een foto heeft gezien. Deze Anna wordt gespeeld door Anna Karina, de partner van de cineast Jean-Luc Godard.
En dan maakt Gainsbourg ook nog de muziek bij de film. Hij schrijft er ironische liedjes voor, die worden gezongen door Anna Karina, Jean-Claude Brialy (die de man met de obsessie speelt) en uiteraard hemzelf.
Het studio-orkest staat onder leiding van Michel Colombier. Met Colombier, die drie jaar eerder een carrière als filmcomponist is gestart, heeft Gainsbourg al enkele gezamenlijke filmscores gecomponeerd. De volgende aflevering met muziek van Serge Gainsbourg zal aan hun samenwerking zijn gewijd.
De muziek van de televisiefilm Anna werd in 1967 snel populair.
Na de originele score hoort u tot slot een instrumentale opname van het chanson ‘Sous le Soleil Exactement’ uit Anna, uitgevoerd door Guy Boyer und Sein Orchester.
Kees Hogenbirk.
