Aflevering 8 van Tangos Despreciados, een programmareeks van Chris Zaal en Richard Frisart. Deze keer over orkestleider en tangovernieuwer Julio de Caro.
Sommige tango-orkesten worden wél gewaardeerd als belangrijk in de tangogeschiedenis, maar worden tóch maar zelden gedraaid in de salons. Gewaardeerd, maar niet geliefd als het ware. Het orkest van Julio De Caro was daar één van: gewaardeerd als één van de belangrijkste vernieuwers van de tango in de jaren 20 van de vorige eeuw. Hij was een inspiratiebron voor andere orkestleiders als Pedro Laurenz, Aníbal Troilo, Osvaldo Pugliese en Astor Piazzolla.
- Derecho viejo, Orq. Julio De Caro, 1926
- Quejas de bandoneón, Orq. Julio De Caro, 1927
- Yira, yira, Orq. Julio De Caro con Luis Díaz, 1930
- Mala junta, Orq. Julio De Caro, 1938
- Ojos negros, Orq. Julio De Caro, 1952
- Saca chispas, Orq. Julio De Caro con Luis Díaz, 1938
- Milonga gris, Orq. Julio De Caro con Luis Díaz, 1938
- No hay tierra como la mía, Orq. Julio De Caro con Héctor Farrel, 1939
- Recuerdo, Orq. Julio De Caro, 1926
- El Arranque, Orq. Osvaldo Pugliese, 1944
- El Monito, Orq. Osvaldo Pugliese, 1945
- Boedo, Orq. Osvaldo Pugliese, 1948
- Esmeralda, Orq. Julio De Caro con Roberto Medina y Roberto Taibo, 1951
- Mamá yo quiero casarme, Orq. Julio De Caro con Héctor Farrel, 1940
- Todo corazón, Orq. Francisco Canaro, 1936
- Orgullo criollo, Orq. Astor Piazzolla, 1946
- Buen Amigo, Orq. Julio De Caro con Agustín Volpe, 1942
- Mi dolor, Orq. Julio De Caro con Orlando Verri, 1950
Julio de Caro met zijn sexteto. De Caro bespeelt een zogenaamde trompet-viool, een viool met een hoorn als “versterker”. Bij de opnametechniek van voor 1927 was dit praktisch, omdat er nog geen condensatormicrofoons bestonden en alle musici voor één en hetzelfde opnameapparaat stonden te spelen.
