Pakrammel

"The Environmentalists" is een serie in Pakrammel die aandacht besteedt aan environmental recordings. Environmental recordings zijn opnamen die gemaakt zijn in de omgeving; buiten in de natuur, de stad of in de haven, met microfoons in de hand, op een statief of juist heel specifiek geplaatst in een buis om het geluid al bij de opname te manipuleren. En dat zijn dan ook meteen de enige en belangrijkste overwegingen die deze componisten maken; welke microfoon richt ik op welk moment waarop! Sommige van deze componisten bewerken hun opnamen naderhand nog terwijl anderen dat juist bewust niet doen. Het editen en mixen van deze opnamen resulteert in soundscapes; landschapjes van geluid. Musique Concrète maakt ook vaak gebruik van environmental recordings maar daar worden de opnamen vaak ge-edit, electronisch bewerkt en soms zelfs gecombineerd met instrumenten.
Alan Lamb (1944, Edinburgh, Schotland) is een Australische geluidskunstenaar en componist. Hij is vooral bekend geworden door de muziek die hij heeft gemaakt met oude telefoondraden die in de wind trillen en bewegen (denk aan Aeolus harp). Die trillingen neemt hij op met contactmicrofoons.
Tijdens zijn verblijf in Schotland in 1975 raakt hij geïntrigeerd door zingende draden en in 1976 vindt hij in noord-west Australië bij Faraway een oud stuk telefoondraad netwerk van 800 meter lang, bestaande uit 12 palen met 6 draden. Hij koopt het geheel voor 10 dollar, noemt het "Faraway Wind Organ" en maakt daar tientallen uren opnamen tot in 1986 alle palen zijn omgevallen. De tientallen uren aan opnamen worden door hem vele malen beluisterd en gecatalogiseerd op toonhoogte, ritme en klankkleur. Vervolgens neemt hij de beste stukken en construeert daar zijn muziek mee. Vanaf 1986 gaat hij ook zelf snaarinstallaties bouwen.
Beauty (1986) is een stuk dat is samengesteld uit verschillende segmenten, van enkele minuten elk, van de opnamen die Alan Lamb in april 1983 maakte van de telefoondraden in Australië.
Journey Through The Winds Of Time I (1988)
Meditation On Spring 8 (1999) is een live opname van een wind orgel dat Alan Lamb op uitnodiging van het Sounding Spheres Festival in de bergen bij Harima, ten noorden van Kobe (Japan), gemaakt heeft. Het festival werd georganiseerd ter ere van de opening van de nieuwe en de grootste deeltjesversneller van de wereld; "Spring 8 Synchotron". Zijn opdracht was om de Japanners en wetenschappers eraan te herinneren om, ongeacht hoe ver de technologie zich ook ontwikkeld heeft, de kracht van de natuur te eren.
De installatie bestaat uit samengebonden buizen, van 4 meter lang en draden van 62 en 100 meter lang (gouden snede) die door de wind bespeeld worden.
Last Anzac (1984)
Night Passage (opgenomen en ge-edit 1983-1997)
Track 1
Artiest: Alan Lamb
Titel: Beauty
Speelduur: 16:49
Album Titel: Primal Image
Label: Dorobo
Catalogus#: Dorobo 008
Formaat: CD
Land van uitgave: Australië
Jaar van uitgave: 1995
Track 2
Artiest: Alan Lamb
Titel: Journey Through The Winds Of Time I
Speelduur: 11:36
Album Titel: Austral Voices
Label: New Albion
Catalogus#: NA028CD
Formaat: CD
Land van uitgave: VS
Jaar van uitgave: 1990
Track 3
Artiest: Alan Lamb
Titel: Meditation On Spring 8
Speelduur: 12:08
Album Titel: Night Passage
Label: Dorobo
Catalogus#: Dorobo 013
Formaat: CD
Land van uitgave: Australië
Jaar van uitgave: 1998
Track 4
Artiest: Alan Lamb
Titel: Last Anzac
Speelduur: 13:02
Album Titel: Halana 2
Label: Halana
Catalogus#: Halana 2
Formaat: CD
Land van uitgave: VS
Jaar van uitgave: 1996
Track 5
Artiest: Alan Lamb
Titel: Night Passage (Excerpt)
Speelduur: 5:43
Album Titel: Night Passage
Label: Dorobo
Catalogus#: Dorobo 013
Formaat: CD
Land van uitgave: Australië
Jaar van uitgave: 1998