MALANDO . . . de échte! Drukke tijden voor Malando, deel 5.
Met onze aflevering 5 van de serie over MALANDO… de échte! zijn we inmiddels in 1968 beland. Het schiet niet erg op maar dat heeft natuurlijk alles te maken met het enorme artistieke oeuvre dat MALANDO ons heeft nagelaten.
Het blijft op z’n zachtst gezegd vreemd dat de Nederlander zo weinig aandacht heeft voor de fenomenen uit het verleden. Zelfs op de website van MALANDO’s kleinzoon Danny ‘Malando’ Overweg (www.malando.com) waar de serie wél is aangekondigd, vindt men in het gastenboek geen enkele reactie van Danny’s fans over de radioserie waarin we bijna vergeten werk van MALANDO de revue laten passeren.
In deze aflevering zitten we veel in het buitenland, vooral Japan, maar ook Indonesië. De meeste platen uit Japan, het waren er tenminste 70 (!), bevatten werk dat ook internationaal werd uitgebracht. Maar sommige LP’s waren uitsluitend voor de Japanse markt bedoeld. Zie de foto waarop Arie uit handen van een Japanse schone de trofee (de Gouden Boogschutter) krijgt uitgereikt voor de verkoop van 50.000 LP’s binnen 3 maanden.
Ook de Indonesische LP ‘Tropical Memories’ werd niet in Nederland uitgebracht hoewel de liedjes (vaak door MALANDO bewerkt tot bolero of tango) toch wél bij het Nederlandse publiek erg bekend waren door b.v. The Kilima Hawaiians of Krontjonggroepen.
Een aspect van het werk van MALANDO dat bijna geheel vergeten dreigt te worden, zijn de suites die hij ooit maakte en die nooit op grammofoonplaat zijn verschenen. Zijn 1e suite ‘Castellana Suite’ (op. 88) dateert al van 1959 en werd uitgevoerd voor de radio door Het Promenadeorkest. De 2de suite ‘Los Ríos’ uit 1964, werd met zijn eigen orkest uitgevoerd voor de radio en die krijgt U in zijn geheel te horen.
Ook maken we plaats voor de muzikale duizendpoot Wim van der Beek. Hij zong net zo goed een Hawaiiaanse ballade als een Zuid-Amerikaanse guaracha en speelde met gemak een jazzy gitaarsolo of een Cubaanse bongosolo. Zijn vocale prestaties bij MALANDO zijn helaas nooit op een plaat gezet maar wij hebben er ‘eigen opnamen’ van.
