MALANDO . . . de échte! deel 3. Het begin van het LP tijdperk!
De tweede aflevering uit onze serie over Arie Maasland, beter bekend als MALANDO, eindigde in het jaar 1958, tevens het einde van het 78-toeren tijdperk. Nu wordt het tijd ons bezig te houden met zijn langspeelplatenoeuvre, de L.P. en dat was nogal wat. Voorafgaande aan de 30-cm LP kwamen vanaf 1953 de 45-toeren singles met 2 titels, de E.P. wat staat voor Extended Plays met 4 titels en de 33-toeren 25-cm L.P. met 8 titels op de markt. De singles werden vaak eveneens op 78-toeren uitgebracht. Er zijn zeven 25-cm L.P’s bekend, meestal met het repertoire van de singles en E.P.’s, op enkele uitzonderingen na. Ook op de 30-cm 33-toeren L.P. vinden we vaak oud materiaal terug.
In onze 3de en komende afleveringen proberen we zo veel mogelijk de L.P.’s te behandelen met (voor die tijd) nieuw materiaal.
De gezongen versie van “Olé guapa” uit 1959 vanwege zijn 20-jarig jubileum als orkestleider, werd de vorige maand al te snel afgebroken. Die houdt U van ons tegoed.
In 1959 én de daarop volgende jaren krijgt Malando het druk. Zijn platen worden uitgebracht in Argentinië en Chili, Amerika en Indonesië en wat dacht U van Japan? De populariteit van Malando in Japan is beslist te vergelijken met die van André Rieu nú. In de loop der jaren werden naast de vele singles en E.P.’s wel een kleine 100 L.P.’s in het land van de Rijzende Zon uitgebracht. Vele daarvan in schitterende openklapbare hoezen met veel (meestal Japanse) informatie en foto’s. Slechts enkele daarvan waren speciaal voor de Japanse markt gemaakt en kwamen niet in Europa uit.
Tot op de dag van vandaag plukt zijn kleinzoon Danny ‘Malando’ Overweg daar de vruchten van. Eens per twee jaar vindt er met het gehele orkest een omvangrijke tournee plaats door Japan. Toch niet gek voor de Nederlander Arie Maasland uit Rotterdam die dat allemaal bewerkstelligde met zijn schitterende composities waarvan “Olé guapa” nog maar ‘het begin’ was.
Ook in het land van de tango Argentinië steekt men zijn bewondering voor Malando niet onder stoelen of banken. Hij ontvangt in 1962 voor zijn werk een belangrijke prijs. In Mar del Plata tijdens het Festival del Disco Internacional de ‘Premio Éxito Música Popular’ voor de plaat ‘Tangos Famosos’. Het is de plaat die in Europa onder de naam ‘World Famous Tangos’ uitkwam. Boze tongen beweren dat Malando in Argentinië ‘geen poot aan de grond’ kreeg maar dat had niets met de waardering voor zijn werk te maken maar alles met politieke en commerciële overwegingen. De tango-orkesten in Argentinië speelden namelijk bewust zoveel mogelijk elkaars werk zodat de revenuen (het geld voor de rechten dus) ‘onder ons’ bleven.
Het programma van vandaag zal ongeveer tot en met 1960 lopen.
