In deze aflevering een speciale mix samengesteld door Pinkcourtesyphone, een alias van Richard Chartier (1971).
Chartier is een installatie- en geluidskunstenaar en wordt beschouwd als een van de prominente figuren in de huidige reductionistische electronische klankkunst. Deze vorm wordt ook wel getypeerd als "microsound" en/of Neo-Modernistisch.
“Secret Thirteen Mix 085” is een gladjes veranderende en zeer specifieke mix met als highlights eclecticisme, modernisme en minimalisme. Chartier construeerde een overwegend en collosaal meesterwerk door 35 diverse en complexe werken aan elkaar te koppelen, uitgegeven tussen 1958 en 2013.
Door werk uit te zoeken binnen deze periode waarin muzikaal veel gebeurde, reduceert Chartier de spanning tussen de composities en ontwikkelt hij een kristal heldere hedendaagse eenheid.
Dit zeer gelaagde werk creëert veelzijdigheid, rijkheid en fascinatie die constante aandacht van de luisteraar vraagt. Het is alsof Chartier intuïtief weet wanneer en hoe hij aandacht moet trekken door diverse geluidsvormen te betrekken in het vormen van nieuwe karakteristieke texturen van bekende werken.
Dromerige melodieën, schilderachtige atmosferen en vloeiende ritmiek gaan naadloos in elkaar over en bouwen een schilderachtige muzikale installatie. Vanuit het stilistische perspectief voegt Chartier muziek samen van experimenteel, ambient, abstract tot lo-fi, techno en industrieel, maar laat altijd ruimte voor verassing.
Expressieve tijdloze werken van artiesten als Tod Dockstader, Conrad Schnitzler, CoH, Coil, Pita en Rainforest Spiritual Enslavement zullen als muziek in de oren klinken voor de ‘die-hard’ muziekfanaten.
Verweven zijn 4 exclusieve werken door Pinkcourtesyphone zelf, en zouden de nieuwsgierigheid volledig aan moeten wakkeren om te gaan luisteren naar deze hoge-kwaliteits selectie.
László Moholy-Nagy. Am 7 (26). 1926.
“Secret Thirteen Mix 085” is als het delicate en abstracte schilderij “Am 7 (26)” door de bekende Bauhaus kunstenaar László Moholy-Nagy. Onder zijn boeiende en diepgaande oppervlakte behelst dit werk een sterke betekenis van vroege statements uit het Constructivisme and subtiele duisternis dat de verbeelding oproept van elke toeschouwer. Moholy-Nagy’s nadruk op gekleurde en wiskundige vormen creëert een gelijke reflectie op Pinkcourtesyphone’s bizarre selectie. Chartier bewijst hier zijn constant groeiende muzikale verfijning en kennis, zorgvuldigheid, verantwoordelijkheid naar zijn beroep en zijn vindingrijkheid op het gebied van zeldzame platen.
1. Secular Musics of South Yorkshire – Morale [Bottrop-Boy, 2003]
2. Raymond Scott – Lightworks (slow version 1960-63) [Basta, 2000]
3. Tab Hunter – Time After Time [Warner Brothers, 1958]
4. Basic House – TV illness [Digitalis Recordings, 2013]
5. Coil – Who’ll Fall [Threshold House, 1992]
6. Conrad Schnitzler – Processed Melting Jew’s Harp [1982 / Captain Trip Records 2008]
7. Pinkcourtesyphone (with Cosey Fanni Tutti) – Boundlessly (excerpt) [unreleased 2013]
8. Peder Mannerfelt – Arss [We Can Elude Control, 2012]
9. Arcane Device – The Heavenly Discourse [ReR Megacorp , 1988]
10. Yves De Mey – Cessation [Opal Tapes, 2013]
11. C-Schulz – Flimm 1 [Sonig, 2005]
12. Puce Moment – Slw Dwn [Desire Records, 2013]
13. Claudio Rocchi – Oh Lyra [Ariston, 1976 / Die Schactel, 2009]
14. Harold Budd – Jane 1 [Darla, 2012]
15. CoH – Love as Hate [Source Research , 2002]
16. Rainforest Spiritual Enslavement – The Spirit Wore The Shoes Of The Boy [Hospital Productions, 2013]
17. Pinkcourtesyphone – Evening Reflection [Superior Standards, 2012]
18. Tod Dockstader – Soft Aurora [Boosey & Hawkes, 1979 / Mordant Music 2012]
19. PYE Corner Audio – Memory Wiped [Further Records, 2012]
20. Tom Dissevelt – Gamelan 1963-64 [Composers’ Voice, 1978]
21. Orchestral Manoeuvres In The Dark – I Betray My Friends [Dindisc, 1980]
22. Symmetry – Point Of No Return [Italians Do It Better, 2012]
23. Valanx – Those Who Will Be Held Responsible [SonuoS, 2013]
24. Hematic Sunsets – Nach Den Studen [Klang Der Festung, 1998]
25. Pinkcourtesyphone – Stars Fell (Closet Mix) [Unreleased 2013]
26. Jaap Spek – Impulses (1959) [Composers’ Voice, 1978]
27. Mattachine Machine – Grace From The Sea [Unreleased]
28. Kangding Ray – Isib [Stroboscopic Artefacts, 2012]
29. Pita – This & That (edit) [Crónica, 2013 ]
30. Basic House – Perishing [Opal Tapes, 2012]
31. Andrew Liles – Foreigner [Infraction, 2004]
32. Black Box Recorder – Ideal Home [Chrysalis, 1998]
33. Tomas More – Winter’s Trap [Items and Things, 2013]
34. Pinkcourtesyphone (With William Basinski) – Please Pick Up [unreleased]
35. Tom Cameron – SYN [Bathing Records, Inc., 1982]
Pinkcourtesyphone is dark but not arch, with a slight hint of humor.
Pinkcourtesyphone is amorphous, changing, and slipping in and out of consciousness.
Pinkcourtesyphone operates like a syrup-y dream.
Pinkcourtesyphone strives to be both elegant and detached.
Pinkcourtesyphone remained dormant for a long time.
Pinkcourtesyphone is een alias van Richard Chartier (b.1971), een installatie- en geluidskunstenaar en wordt beschouwd als een van de prominente figuren in de huidige reductionistische electronische klankkunst. Deze vorm wordt ook wel getypeerd als "microsound" en/of Neo-Modernistisch. Chartier’s minimalistische digitale werk beweegt zich tussen de relaties van de ruimtelijke natuur van geluid, stilte, focus, perceptie en het luisteren zelf. Chartier’s geluidsinstallaties werden internationaal gepresenteerd en hij trad live op in Europa, Japan, Australië en Noord Amerika op digitale kunst/electronische muziek festivals en tentoonstellingen. In 2000 richtte hij het label LINE op en hij cureerde sindsdien zijn doorgaande documententie van compositioneel en installatiewerk door internationale geluidsartiesten/componisten die zich verbonden aan de esthetiek van het hedendaagse digitale minimalisme. Hij woont met zijn man en twee dierbare katten in Los Angeles.
Deze aflevering werd gecureerd door secretthirteen.org
