In de jaren vijftig initieerden verschillende componisten in de Verenigde Staten een trend tegengesteld aan het Europese modernisme, namelijk met nadruk op zowel de oosterse culturen als vooral ook eenvoud. John Cage was een van hen. De ander is Morton Feldman met Three pieces for string quartet uit 1956. Deze muziek is uitermate rustig en ijl.
Geheel anders van techniek is het Tweede strijkkwartet van Elliott Carter uit 1959. Ook dit was toentertijd een vernieuwende compositie. Het is voorzien van uitermate ingenieuze polyfone technieken, waarin simultane maar van karakter tegenstrijdige stromen muziek samen optrekken.
Geheel tegengesteld is de muziek in het Vijfde strijkkwartet van Walter Piston uit 1962. Dit werk sluit direct aan bij de grote historische traditie en is dat opzicht een klassiek werk.
Morton Feldman (1926-1987) – Three pieces for string quartet (1956)
Uitvoerenden: Flux Quartet
CD: Mode Records
Elliott Carter (1908-2012) – Strijkkwartet nr.2 (1959)
- Introduction, 1b. Allegro fantastic 2. Cadenza for viola, 2b. Presto scherzando, 3. Cadenza for cello, 3b. Andante espressivo, 4. Cadenza for violin 1, 4b. Allegro, 5. Conclusion
Uitvoerenden: Juilliard String Quartet
CD: Sony Classical
Walter Piston (1894-1976) – Strijkkwartet nr.5 (1962)
- Allegro, 2. Adagio, 3. Allegro
Uitvoerenden: Harlem Quartet
CD: Naxos
