Muziek uit vervlogen tijden.
Heel wat liefdesleed dit keer: Connee Boswell (‘You’ve got me crying again’), Nat King Cole (‘Baby, baby, all the time), Jim Reeves (‘There’s a heartache following me’), de ietwat sleetse Franse Fréhel die iedereen versteld deed staan wanneer ze haar mond opendeed (‘Je n’attends plus rien’) en Frans Halsema (in een melancholiek liedje van een gescheiden vader).
Verder een geestige Clark Terry met ‘Trumpet mouthpeace blues’, zangeres-pianist Martha Davis (‘I ain’t getting any younger’), jazzfluitist Les Spann in de Chaplin-compositie ‘Smile’, de nachtegaal van Berkeley Square in de visie van Bobby Darin en van multi-instrumentalist Rahsaan Roland Kirk.
En ook nog de Britse band van Joe Loss, Freddy Martin en z’n orkest, Perry Como, Powderblue, Queen’s Hall Light Orchestra met de dans van een verbannen fee.
En uit de tijd toen de rock ’n’ roll op punt van uitbreken stond: zanger-gitarist Steve Gibson met z’n Red Caps.
