Folkmagazine over heden en verleden, van freakfolk tot minstrelen. The all sang Rosselson(gs), een tribute rond Leon Rosselson.
De Britse singer-songwriter, toneel- en kinderboeken schrijver en muzikant Leon Rosselson wordt deze maand 87 jaar, maar is Still going strong. Alhoewel…hij heeft aangekondigd zijn laatse album -uit een reeks van velen- gemaakt te hebben. Maar je weet nooit, want Rosselson kan zijn mening maar moeilijk onder stoelen en banken stoppen. Hij staat bekend om zijn maatschappij kritische blik, zijn humor, satire, plotwendingen met soms wat macabere wendingen. Doch ook om zijn soms ongezouten kritiek waarbij hij geen blad voor de mond neemt. Rosselson begon zijn muzikale carrière als begeleider van Robin Hall en Jimmie MagGregor in de groep The Galliards. Hij nam wat singles op met Stan Kelly en een album met de Israëlische zangeres Zimra Ornatt. Begin jaren zestig vormde hij met Martin Carthy, Ralph Trainer en Marian MacKenzie het kwartet Three city 4. Later voegde Roy Bailey zich daarbij. De muziek was een verzameling van internationale folksongs, maar ook (Britse) traditionals en eigen werk van Rosselson. Intussen werkte hij tevens als tekstschrijver voor een satirisch BBC topprogramma That was the week that was en bewerkte de film They shoot horses don’t they voor een toneelversie. Gedurende deze periode verschenen een aantal EPs en een album met de dichter Adrian Mitchell. Een eerste volledig album onder eigen naam werd uitgebracht in 1971 met de welluidende titel The word is Hugga Mugga Chugga Lugga Hyum Bugga Boom Chit. Als gasten fungeerden gitarist Martin Carthy en zanger Roy Bailey. Met beiden zou hij langdurige samenwerkingen aan gaan. Met Bailey vormde hij in de jaren zeventig een vast duo dat drie albums registreerde. Vanaf de jaren tachtig verschenen een tiental solo albums. In het eerste decennium van deze eeuw toerde hij met Robb Johnson, vaak beschouwd als de kroonprins van het kritische lied en Rosselons troonopvolger. De muzikant Rosselson begeleidde collega’s als Sandra Kerr en Frankie Amstrong. Hij legde zich weer toe op het schrijven. Van zijn hand verschenen 17 kinderboeken, waaronder vele gelouterd met onderscheidingen.
De liederen van Rosselson zijn niet te vangen in een categorie. Soms zijn ze ‘folky met een lyrische melodie. Maar niet zelden kom je vreemde toonsoortwisselingen tegen of vreemde akkoordwisselingen. Hem werd ooit de term ‘Brits chanson’ of ‘De Britse Brassens’ opgespeld. Maar je zou hem net zo goed de kritische Dylan kunnen noemen daar zijn teksten even poëtisch, maar kritischer zijn. Soms doet zijn werk denken aan dat van Brecht en Weill, theatraal, dan weer luisteren zijn langere composities als een epos met een muzikale afwisseling die de diverse invalshoeken benadrukken. Rosselson zit niet gevangen in een kader of hokje zo moge duidelijk zijn. Spraakmakend zijn enkele van zijn songs. Te beginnen met Stand up for Judas, waarin hij het verhaal over het ‘verraad’ van Judas vanuit een ander gezichtspunt beschrijft. Ook zijn Ballad of a spycatcher valt in de categorie reuring. Britse parlementsleden verboden de publicatie van een boek van de schrijver Peter Wright evenals citaten daaruit. Daarom nam Rosselson samen met The Oyster Band en Billy Bragg een lied op over de situatie en met geciteerde frasen. Het werd een klein hitje.
De nummers van Leon Rosselson zijn veelvuldig gecoverd. Een aantal songs zijn daarbij favoriet: Across the hills (over milieuproblematiek), Palaces of gold (onverantwoorde uitbuiting en werkomstandigheden van mijnwerkers met rampen als gevolg), The ant and the grasshopper (een alternatief op de Bijbelse allegorie) en zijn meest bekende lied The world turned upside down (een beschrijving van de historische commune van Gerrard Winstanley’s Diggers in de zeventiende eeuw, die een maatschappij voorstond zonder privébezit en monetair systeem. Een kritische aanklacht tegen het consumptieve, competitieve en verslindende kapitalisme).
Veel van de latere albums zijn nog verkrijgbaar. Het oudere werk is te vinden na wat speurwerk, maar er werden diverse compilaties van het werk van Leon Rosselson uitgebracht, evenals diverse songbooks. Die compilaties zijn een mix van originele opnamen met hernieuwde registraties. De 4cdbox The world turned upside down is een goed startpunt.
Billy Bragg – Between the wars – Cooking Vinyl COOK CD 106.
01. The World Turned Upside Down 2:33.
The Fagans – Kitchen dance – FMCD004.
02. The Ant And The Grasshopper 2:33.
The McCalmans – House full – XTRA 1166.
03. Tim McGuire 4:01.
The Dubliners (with Seán Cannon) – 50 Years – Irish Music Licensing IMEXCD 0150.
04. Don’t Get Married Girls 3:38.
Mick Moloney – We have met together – Transatlantic records TRA 263.
05. The Invisible Man 3:26.
Martin Carthy & Dave Swarbrick – But two came by – Fontana STL5477.
06. Brass Band Music 3:33.
Roy Bailey – What You Do with What You’ve Got – Fuse Records CFCD 399.
07. The Ugly ones 3:22.
Chris Foster – They all sang Rosselsongs – Fuse Records CFCD 012.
08. Who Reaps the Profits, Who Pays the Price 8:01.
Dick Gaughan – A different kind of love song – Celtic Music CM 017.
09. Stand Up For Judas 4:54.
Peter Blanker – ‘t Oproer Kraait (Rebelse Liedjes Van Altijd En Overal) – Favorite FAV 2-23004.
10. Zij was knetter, hij was gek (vertaling Jaap van de Merwe) 3:58.
De Maatjes – Pak je fiets – De Uitbuyt XLP 250881.
11. Harrie 5:10.
Leen Persijn – Alles is te koop – Rainbow 10.022.
12. Weet je nog schat (verrtaling Fred Brouwers) 2:58.
Martin Simpson – An introduction to Martin Simpson – Topic Records TICD005.
13. Palaces of Gold – 2018 Version 4:10.
Leon Rosselson with The Oyster band & Billy Bragg – I didn’t mean it – Fuse Records CF 392.
14. Ballad of a Spycatcher 5:38.
Alle composities: Leon Rosselson.
