Documento

In deel 31 van Vergeten schatten uit Europa (het 4e deel over Engeland) maakt u kennis met Geoffrey Finger (ca.1660-1730), Robert Woodcock (ca.1690-1728) en William Babell (ca.1690-1723).
Veel van hun muziek, en alle muziek in deze aflevering, is geschreven voor blokfluit met andere instrumenten. De blokfluit is, zoals bekend, een instrument voor amateurmusici par excellence – en dat is honderden jaren zo geweest.
In Engeland was de blokfluit eind 17e en begin 18e eeuw het populairste instrument onder amateurs uit de gegoede kringen. En – en dat is minder bekend – dit instrument was in deze periode in Londen een belangrijk instrument voor beroepsmusici. In veel theaters kreeg het instrument een belangrijke rol.
Onze componisten van vandaag werkten ook alle drie bij de bekende Londense theaters Lincoln’s Inn Fields Theatre en Drury Lane Theatre.
Geoffrey Finger heette eigenlijk Gottfried. Hij kwam naar Londen vanuit Moravië – nu Oost-Tsjechië. In zijn muziek hoor je dan ook vaak zowel Purcell-achtige klanken uit de Engelse muziek als volksmuziekelementen uit Moravië.
In 1690 verscheen zijn eerste bundel: ‘VI Sonatas of Solo’s’. Dit was de eerste verzameling voor solo-instrument met basso continuo die in Engeland werd gepubliceerd. Toen zijn broodheer, James II, Engeland ontvluchtte, ging Finger verder als freelancer. Zelf zou hij later ook Engeland verlaten, om naar Duitsland te gaan. Ook daar was hij hofmusicus, aan verschillende hoven.
Robert Woodcock was niet alleen een enthousiaste en uitstekende amateurhoboïst –blokfluitist, hij was ook een behoorlijk goede amateurcomponist. In 1727 werd zelfs een set van 12 concerto’s gepubliceerd met daarin onder meer fluitconcerten. Het waren de eerste die werden gepubliceerd – een jaar eerder dan Vivaldi’s beroemde Opus 10-concerten. De hoboconcerten waren de eerste die van een Engelse componist werden uitgegeven.
Woodcock beheerste 2 verschillende concertostijlen: die van Vivaldi en Händel. Eén van Woodcocks hoboconcerten werd zelfs aan Händel toegeschreven in 3 manuscripten uit die tijd.
William Babell was vanaf 1711 vaak te horen tijdens concerten als klavecinist. Dan speelde hij virtuoze bewerkingen van populaire aria’s van Händel. Met name hierom is Babell beroemd geworden. Zijn reputatie reikte tot aan Frankrijk, Nederland en Duitsland, waar sommige van zijn werken werden uitgegeven.
Mattheson – tijdgenoot van Babell en een Duitse componist, schrijver, lexicograaf, diplomaat en muziektheoreticus – rapporteerde dat van Babell werd gezegd dat hij zelfs Händel voorbijstreefde in zijn orgelspel.
Geoffrey Finger (ca.1660-1730)
1. A Ground
Peter Holtslag, blokfluit. Elizabeth Kenny, aartsluit en theorbe. Rainer Zipperling, gamba en barokcello. Carsten Lohff, klavecimbel
(Aeolus, AE-10186, 2012)
2. Sonate in d voor altblokfluit en b.c.
(Adagio) – Allegro – Adagio – (Allegro)
3. Sonate in g voor altblokfluit en b.c.
(Allegro) – (Allegro) – Adagio – (Allegro)
Michael Schneider, blokfluit. Sabine Bauer, orgel
(Capriccio, 49550, 2007)
Robert Woodcock (ca.1690-1728)
4. Concerto nr. 3 in D:
(Allegro – Largo – Presto)
La Pastorella met blokfluitist Frédéric de Roos
(Ricercar, RIC 220, 2002)
5. Concerto nr. 2 in A
– Allegro
– Adagio
– 1st Minuett; 2nd Minuett; 1st Minuett da capo
Orchestra ‘Van Wassenaer’ olv. Makoto Akatsu. Dan Laurin, blokfluit
(BIS, BIS-CD-985, 2000)
6. Concerto nr. 2 in D
Adagio – Allegro – Adagio – (Presto)
La Pastorella. Frédéric de Roos, blokfluit
(Ricercar, RIC 220, 2002)
William Babell (ca.1690-1723)
7. Concerto nr. 4 in A
– Allegro
– Adagio
– Allegro
8. Concerto nr. 3 in d
– Adagio
– Allegro
– Adagio
– Allegro
Orchestra ‘Van Wassenaer’ olv. Makoto Akatsu. Dan Laurin, blokfluit
(BIS, BIS-CD-985, 2000)
Daniel Purcell (1664-1717)
9. “Mezena”
Peter Holtslag, blokfluit. Elizabeth Kenny, aartsluit. Rainer Zipperling, gamba
(Aeolus, AE-10186, 2012)

Met dank aan de Centrale Discotheek Rotterdam.