Het is 1997 en Berlijn wordt hipper en hipper. Maar dat wij daar twee concerten opnemen, dat komt niet elke dag voor.
Akkoord, stiekem was het niet ons team dat in Berlijn was. Het was het Amsterdamse collectief STEIM (Studio voor Elektro-Instrumentale Muziek), al jaren met genreoverschrijdende luidsprekermuziek in de weer, dat eens in het Berlijnse Podewil kwam spelen.
Nou heeft Berlijn een goede reputatie als het op elektronische muziek aankomt. Al vele jaren kun je er dansen op alle subgenres die de techno rijk is. Podewil is echter geen club of disco, wel een cultuurtempel voor moderne kunst. Dat is dan ook het soort muziek dat je hier verwachten mag. Op dag 1 klonk er een compositie van de directeur van STEIM, Et Loubna. Ze gaat over de toen zeer actuele zaak-Dutroux. Er was een monument gekomen voor alle slachtoffers van deze kindermoordenaar. Één naam had men echter over het hoofd gezien: die van Loubna Benaissa. Hier klinkt alsnog een monument te harer nagedachtenis. Verder horen we een solo van Bob Ostertag. De tweede dag viel de beurt aan Laetitia Sonami, die bekend werd met de ‘Lady Glove’ (een soort bionische hand waarmee je muziek manipuleert) en andere zelfgebouwde, curieuze elektronica. Zij laat horen dat je met de modernste workstations en laptops nog niet alle mogelijke geluiden kunt maken, en dat je met je eigen apparaten een heel eigen handtekening in de elektronische muziek kunt zetten!
Afspeellijst
1. Michel Waisvisz – Et Loubna
2. Bob Ostertag – Solo
3. Laetitia Sonami – Has/had
4. Laetitia Sonami – What happened 3
5. Laetitia Sonami – She came again
6. Eric Chasalow – Over the edge (toegift)
