Dit jaar overleed Mimi Parker, bekend van de Amerikaanse band Low, op 55-jarige leeftijd. Ook wij hebben deze indiedarlings opgenomen.
Meer dan dertig jaar lang maakte Low, bestaande uit Parker, haar man Alan Sparhawk en een steeds wisselende bassist (ten tijde van dit concert was dat Matt Livingston), licht verteerbare maar bezwerende muziek. In hun liedjes worden folk- en countryachtige zanglijnen gecombineerd met een vage begeleiding. Slowcore werd het genoemd, of dreampop. Liefhebbers van indierock, alternatieve bandjesmuziek, kregen er maar geen genoeg van. U begrijpt dan ook wel dat Parkers dood als een groot verlies aankwam.
De wereld van de avant-gardemuziek, ook wel modern klassiek, heeft andere waarden en andere helden. Daar zal de naam Low niet overal een belletje doen rinkelen. Maar musici zijn, anders dan het publiek, zelden hokjesdenkers. Zo kon het gebeuren dat we Low in 2009 terugvonden op het Eindhovense Heartland Festival, met een paar musici van VocaalLAB. Zij versterken het normaal zo minimale bandgeluid met een batterij aan slagwerk en met toetsenist Dominik Blum, die de muziek beurtelings omlijst met het kerkorgel, de Korg-synthesizer (kent u die nog?) en alles wat ertussen zit. En o ja, ook David Dramm draagt nog één liedje bij. Daar kijken we nauwelijks van op, want als er in Nederland één componist is die zich niet stoort aan hokjes, dan is hij het wel.
1. David Dramm – The wheel of Catharina
2. (That’s how you sing) Amazing Grace
3. Sunflower
4. In metal
5. Candy girl
6. Dinosaur act
7. Kind of girl
8. Point of disgust
9. Whitetail
10. Canada
11. Belarus
12. Breaker
13. Silver rider
14. voorstellen band
15. he Lamb
16. Violent past
17. Laser beam
18. In silence
19. Always fade
20. Dragonfly
21. Murderer
22. $20 (My love is for free)
23. Sandinista
24. When I go deaf
