Componisten/uitvoerenden: Aaron Copland | Arthur Honegger | Francis Poulenc | Jean Cocteau | Ned Rorem
In memoriam Ned Rorem (23 Oktober 1923 –18 November 2022).
De Amerikaanse componist Ned Rorem is op 18 november jl., op 99 jarige leeftijd, overleden. Hij was niet alleen componist, maar hij schreef ook zeer goed dagboeken. Hij omschreef zichzelf als een componist die ook schreef, maar niet als een schrijver die ook componeerde.
Ned Rorem werd in 1923 geboren in Richmond, Indiana en bracht zijn jeugd door in Chicago. Direct na de Tweede Wereldoorlog ging hij aan de Julliard School of Music in New York studeren. Midden jaren ’40 verschenen zijn eerste liederen en in 1948 werd zijn lied The Lordly Hudson (1947) door Music Library Association uitgeroepen tot beste lied van het jaar. Vanaf 1949 woonde en werkte hij bijna 10 jaar in Parijs. Hij verkeerde daar in de kringen van dichter Jean Cocteau, Pablo Picasso en Francis Poulenc. Hij studeerde ook enige tijd bij Arthur Honegger. In 1958 keerde hij terug naar de Verenigde Staten en kreeg steeds meer succes. Zijn dagboeken, die sinds de jaren ’60 zijn gepubliceerd, zorgden voor veel opschudding. Hij deed niet geheimzinnig over zijn seksuele geaardheid. Hij beschreef enkele affaires en verhoudingen met o.a. Bernstein en Copland op een niets verhullende wijze. Belangrijker is natuurlijk dat zijn liederen werden gezongen door vooraanstaande Amerikaanse zangers, onder wie Leontyne Price en Phyllis Curtin.
- Ned Rorem. Santa Fé songs.
Susan Graham, mezzo-sopraan, Malcom Martineau, piano
en het Ensemble Oriol. - Ned Rorem. Spring Music. Beaux Arts Trio.
- Ned Rorem. Such beauty as hurts to behold.
Rosalin Rees, sopraan en Ned Rorem, piano.
