4 Februari is het precies zestien jaar geleden dat de Frans-Griekse componist Iannis Xenakis overleed. Niet echt een kroonjaar. Toch mag zijn werk in een rubriek over avant-gardemuziek niet ontbreken. Zijn muziek is de laatste decennia uit de mode geraakt en zijn plek in de geschiedenisboeken wordt steeds kleiner. Ongetwijfeld heeft dit te maken met de cerebrale wiskundige modellen die erachter zitten. Terecht is het echter zeker niet, want in al zijn radicaliteit spreek de muziek heel erg tot de verbeelding.
- Troorkh.
Christian Lindberg, trombone. Oslo Philharmonic Orchestra olv. Peter Rundel. - Nomos alpha
- Anémoessa, Evryali.
Kayako Matsunaga, piano
