Vandaag de overige twee delen van Nielsens Strijkkwartet in f-kl.t., opus 5 met een overrompelende finale (Allegro appassionato) dat evenals het eerste deel even enerverend als caleidoscopisch is. Alsof de jonge componist zichzelf nauwelijks in toom kon houden.
Wilhelm Stenhammar verkoos ook na 1900 de Centraal-Europese traditie van Brahms en diens volgelingen voort te zetten, zoals in het Tweede strijkkwartet in c-kl.t., opus 14, uit 1896. Technisch is deze muziek even perfect als doorwrocht, even zangerig als romantisch expressief. Dit is het werk van een componist voor wie het vak geen geheimen lijkt te kennen (en dat ondanks zijn scherpe zelfkritiek).
Het Adagio voor strijkkwartet van Sibelius dateert uit 1890 en is waarschijnlijk oorspronkelijk bedoeld geweest voor het Strijkkwartet in Bes-gr.t., opus 4. Evenals het kwartet is het echter lang na de dood van de componist in diens archief verborgen gebleven.
Carl Nielsen – Strijkkwartet in f-kl.t., opus 5 (1890)
Vervolg: (3) Allegretto scherzando (4) Finale. Allegro appassionato
Uitvoerenden: Danish String Quartet
CD: Dacapo
Wilhelm Stenhammar – Strijkkwartet nr.2 in c-kl.t., opus 14 (1896)
(1) Allegro moderato, (2) Andante quasi adagio, (3) Scherzo: Allegro vivace, (4) Finale: Allegro energico e serioso
Uitvoerenden: Stenhammar Quartet
CD: BIS
Jean Sibelius – Adagio voor strijkkwartet (1890) JS12
Uitvoerenden: Tempera Quartet
CD: BIS
