The Ming Passion van componiste Nicoline Soeter ging op woensdag 27 maart in première in de Tilburgse schouwburg. Een verslag.
Vijfhonderd jaar oud worden? Voor sommigen een droom voor de ander een schijnbare nachtmerrie. Toch is er een dier op aarde aangetroffen dat deze onwaarschijnlijke leeftijd heeft bereikt. Bij IJsland werd er in 2006 een schelpdier gevonden, een zogenaamde noordkromp. Na onderzoek bleek het beestje meer dan vijfhonderd jaar oud te zijn. Het eeuwenoude diertje kreeg als koosnaampje Ming, naar analogie van de antieke Chinese dynastie. Een prachtig verhaal dat voor de Nederlandse componiste Nicoline Soeter ideaal operavoer bleek. Speciaal voor het in Tilburg gevestigde ensemble Vonk schreef ze een muziektheatrale ode aan dit wonderlijke schepsel. Librettist Lisanne van Aewrt schreef de teksten.
Haar The Ming Passion ging op woensdag 27 maart in première in de Tilburgse schouwburg. Het werk is een subtiele kruising tussen eigentijdse kameropera en een spiritueel passie-oratorium. Soeter omschrijft haar één uur durende werk als een ‘ecologisch passieverhaal over de relatie tussen mens en zee’. Buitengewoon actueel maar gelukkig mondt de krachtige, poëtische voorstelling nergens uit in een donderpreek. Soeter brengt een indringend eerbetoon aan de kwetsbaarheid van de natuur en de frustrerende rol die de mens daarin soms speelt.
Tijdens The Ming Passion staan twee vocale protagonisten centraal. De wetenschapper die schelpdier Ming uit pure nieuwsgierigheid aan het ontleden is, en Ming zelf. De zeebiologe voelt zich schuldig dat ze het dier moet doden voor het leeftijdsonderzoek, maar ze kan de roep van de wetenschap niet weerstaan. De rol van deze wetenschapper wordt bevlogen vertolkt door de uitblinkende sopraan Sterre Konijn, terwijl het geweten van Ming liefdevol gestalte krijgt in de handen van countertenor Kaspar Kröner. Konijn en Kröner worden omringd door een klein muziekensemble dat net als hen in witte laboratoriumjassen is gestoken. Naast slagwerker/toetsenist Reggy van Bakel en tenorsaxofonist Tom Sanderman, valt vooral de dubbelrol van basklarinettist Erwin Muller op. Hij kan niet alleen een aardig partijtje klarinetspelen, maar als diep ronkende bariton vertolkt hij ook met verve de rol van de berustende zee. De enscenering is eenvoudig gehouden. De musici en zangers bevinden zich in een intieme, laboratoriumachtige setting, waarbij lichteffecten sober worden ingezet. Vooraan het podium bevindt zich het schelpdiertje Ming in een waterbassin, wachtend op het onderzoek. Maar de twijfels bij de wetenschappers stijgen met de minuut. Moeten we dit wonderlijke schepsel offeren aan de wetenschap?
Tijdens de voorstelling ligt de focus op het passieverhaal en de muziek. Soeters passie is naar goede traditie opgebouwd uit koorgedeeltes, aria’s en recitatieven. In haar klanktaal verwijst Soeter naar statige renaissancemuziek en het ingetogen post-minimalistische idioom van Amerikaanse componisten als David Lang en Sarah Kirkland Snider. Soeter schrijft dromerige, rituele muziek, waarbij de tekst op minzame wijze wordt uitgelicht. Nergens klinkt haar werk geforceerd en houdt ze knap vast aan de eenmaal ingezette koers. De hele passie heeft het karakter van een serene ceremonie, waarin de tijd -net als bij het eeuwenoude schelpdiertje- langzaam lijkt te verglijden. De passie bevat vele mooie momenten. Konijn en Kröner hebben een goede klik en hun stemmen vlechten zich vloeiend ineen. Indrukwekkend zijn enkele aria’s waaronder ‘So Many Voices’ en het absolute hoogtepunt ‘Wash Me Away’, waarin Sterre Konijn het momentum pakt. Een prachtige passie in al zijn eenvoud, waarin het uitzonderlijke verhaal op subtiele wijze tot leven komt.
The Ming Passion is nog te zien o.m. tijdens het komende November Music festival in Den Bosch.
Informatie: www.ensemblevonk.nl
Geschreven door programmamaker Mark van de Voort.
Foto: Juri-Hiensch.
Luister hier naarNicoline Soeter. Luminescence (2022wp).
Luister hier naar Nicoline Soeter. Solution (2021).
Luister hier naar
