Genre: Spectrale muziek
Componisten/uitvoerenden: Giacinto Scelsi | Morton Feldman | Olivier Messiaen | Toru Takemitsu
Opnametechniek: Boris Nieuwenhuizen
Drie namen die geen grote plaats in de muziekgeschiedenissen hebben bemachtigd, maar alle drie wel een zeer herkenbare stijl hebben – ook voor wie net in de avant-gardemuziek komt kijken.
Alle drie hebben ze één ding gemeen: ze geloofden in de avant-garde, maar niet in het serialisme of een ander dwingend systeem. De Italiaan Giacinto Scelsi schreef onder meer stukken met maar één basisnoot, op alle mogelijke manieren ingekleurd, en legde zo een basis voor de spectrale muziek. Zijn werk werd pas na zijn dood op waarde geschat; tegenwoordig kom je het regelmatig tegen bij ensembles gespecialiseerd in moderne muziek.
De Japanner Tōru Takemitsu benaderde de Europese avant-garde als buitenstaander: enthousiast, maar ondogmatisch. Zijn muziek sluit nog het meest aan bij Olivier Messiaen en sprak veel mensen in het westen aan, ook in streng-serialistische kringen.
De Amerikaan Morton Feldman was niet zo’n allemansvriend. Zijn muziek is vooral provocatief simpel, met (heel) veel herhalingen en een uiterst langzame ontwikkeling. Een soort atonale meditatiemuziek. Dat leverde hem weleens verwijten van gemakzucht op, maar ook een harde kern van bewonderaars. Zelf vergeleek hij zijn composities het liefste met Mondriaan: een bijna leeg doek, waarop die paar lijnen die er wél op staan de beschouwer moeten integreren.
