Singapore heeft een diverse bevolking die vooral uit Chinezen en Indiërs bestaat. Maar van oorsprong is het een Maleise stad. Dit orkest herinnert ons daaraan.
Als we aan Singapore denken, zien we niet meteen een broeinest van traditionele cultuur voor ons. Een wereldhaven, een economische tijger, een keurig aangeharkte kantoortuin met een gestroomlijnde bevolking die voor elk wissewasje gestraft wordt – William Gibson noemde het ‘Disneyland met de doodstraf’.
Maar mensen zijn gewoon mensen, waar ze ook wonen, en ze hebben een achtergrond. Chinezen houden graag de band met hun moederland levendig. En Maleise Singaporezen willen vooral niet vergeten dat zij de oorspronkelijke bewoners zijn. Zij richtten het Orkestra Melayu Singapura op. Dit orkest speelt traditionele muziek uit die regio, zoals gamelan, maar probeert vooral de traditie te vernieuwen. Hun orkest bestaat uit inheemse en westerse instrumenten. In hun lange composities – of moeten we ‘improvisaties’ zeggen? – wisselen stijlen en instrumenten elkaar af zoals in de beste jazz. Daarmee weerspiegelt hun muziek de stadstaat zoals zij hem zien: geen gelikte kantoortuin, maar een plaats waar verschillende oosterse en westerse culturen bij elkaar komen.