Componisten/uitvoerenden: Chen Qigang | Guo Wenjing | He Xuntian | Mo Wuping | Qu Xiasong | Tan Dun | Xu Shuya
Opnametechniek: Wijnand de Groot
China ging eind jaren zeventig open. Binnen een decennium bloeide de Nieuwe Muziek er.
Onder Mao was de Chinese muziek een staatszaak, zoals alles een staatszaak was. Muziek moest begrijpelijk zijn voor het volk. Het gevolg was een soort stalinistisch realisme après la lettre, met neoromantische klassiekers als het Pianoconcert de Gele Rivier of het Concert van de Vlindergeliefden.
Nadat Mao doodging, werd alles in een paar jaar anders. De staat ging zich niet langer bemoeien met dingen die hem niet direct in zijn voortbestaan bedreigden, en kunstenaars mochten weer over de grens kijken. Daar vonden ze een onoverzichtelijke rijkdom aan stijlen. De Chinezen gingen ermee om zoals eerder al de Japanners: ze leenden wat ze konden gebruiken en gaven er een heel eigen draai aan. Ook inspiratie uit de eigen klassieke muziek werd niet geschuwd.
In dit concert horen we muziek van zeven Chinese componisten. Tijdens dit concert waren ze tussen de dertig en veertig jaar oud; ze hadden in de jaren tachtig in eigen land al een naam opgebouwd. In het westen waren ze nog niet zo bekend. Daar zou spoedig verandering in komen. Tan Dun, die hier ergens in het midden met In distance staat en heel nederig zelf de gong bespeelt, zou binnen een paar jaar wereldberoemd worden met zijn opera Marco Polo. Als je bij dit concert was, kun je mooi zeggen dat je hem al vóór die tijd gehoord hebt!
