Koorboeken op steroïden

Nieuwe Muziek spelen is al niet gemakkelijk, maar zingen is al helemaal een crime. Voor het Koor Nieuwe Muziek is het meer een crime passionel: ze bijten zich met volle overtuiging vast in de moeilijkste partituren. Het wordt er alleen maar indrukwekkender op als je bedenkt dat het ook nog eens amateurs zijn!

Op dit programma uit 1996 staan weer heel verschillende composities. Mauricio Kagel werd beroemd door zijn postmoderne ‘muziek over muziek’: de composities vragen niet de aandacht als stukken op zich, maar verwijzen intensief naar andere soorten muziek en naar het fenomeen muziek zelf. Zodoende willen ze de luisteraar vooral aan het denken zetten.

Klaas de Vries en Theo Abazis (de Griek die al jaren in Nederland woont) vertegenwoordigen weer andere stromingen. Abazis’ titel Erotikon belooft heel wat, maar of het nu zo’n geil stuk is… Extatisch is het wel, en daarom op zijn manier ook opwindend. Met zijn vele uitroepen en onderbrekingen komen we – via een omweg – weer bij Kagel uit.

Simon Burgers tot slot slaat wat meer een brug naar de luisteraar. Hij schreef onder meer een schoolmusical – ook al een voorbeeld van amateurmuziek. Om zijn muziek ‘toegankelijk’ te noemen gaat wat ver, maar ze spreekt van alle composities op dit programma het directst tot de luisteraar.