Op 28 januari 1986 verging het ruimteveer Challenger. Valt daar muziek uit te halen? Wel voor Cas de Marez.
Cas de Marez, de dochter (ja, dochter! Maar als u een man had verwacht bent u niet de enige) van componistenechtpaar Gerrit en Tera de Marez Oyens, werd slechts 46 jaar oud (1954-2000) en nooit heel bekend. En wat ze aan bekendheid verwierf, was vooral in de rol van harpiste en zangeres.
Maar in dit concert uit 1996 laat ze zien heel wat meer in haar mars te hebben. Ze blijkt net zo componist te zijn als haar ouders. En voor geen kleintje vervaard! Je zou verwachten dat een zanger-harpist voor melodische, lyrische en niet al te gewaagde composities gaat. Van dat werk dat je goed kunt meezingen en dat je met de 47 snaren van de harp makkelijk te lijf kunt. Maar hier zoekt De Marez vol het experiment op!
Ze laat zich inspireren door de ramp met de Challenger, die op zijn tiende vlucht kort na zijn lancering desintegreerde. Een gebeurtenis die door zijn mix van tragiek en spektakel de wereld overging. Een vergelijking met Icarus, die zijn hoogmoedige poging om te vliegen met de dood moest bekopen, drong zich op. De Marez rekt deze gebeurtenis van iets meer dan een minuut tot een compositie van een heel uur, wat de tragiek versterkt en het spektakel uit de gebeurtenis verwijdert. Naast haar eigen stem gebruikt ze een sampler en een analoge synthesizer. Vast niet toevallig het instrument dat anno 1986 alomtegenwoordig was op de radio. Maar De Marez maakt geen synthipop of new wave. De synthesizer wordt gebruikt voor de raarste, vreemdste, verontrustendste geluiden als aanvulling op de vele, vele samples die het verhaal van de ramp in tergende slowmotion ondersteunen.
