Et Loubna

Oké, laten we het maar toegeven: wij waren niet in Berlijn in februari 1997. Maar STEIM, de Amsterdamse Studio voor Elektro-Instrumentale Muziek, was daar wel. Daar hadden ze ook alle reden toe: in de Duitse metropool klonk muziek uit eigen gelederen. Plaats delict is cultuurpaleis Podewil, een locatie in het centrum die een end van de grote toerisme-as afligt en daarom niet bij iedere Berlijnganger meteen een belletje zal doen rinkelen.

Er waren twee concerten, dit is het eerste. De muziek komt uit de handen van Michel Waisvisz, de grote baas van STEIM. Zijn Et Loubna heeft zijn wortels in de actualiteit van die dagen. Toen de misdaden van Marc Dutroux bekend werden, trokken honderdduizenden in een demonstratie van machteloze woede door Brussel. Er kwam een moment voor alle ontvoerde kinderen – de vermoorde en de overlevende. De Marokkaanse Loubna Benaissa werd echter – al dan niet vanwege haar afkomst – vergeten. Waisvisz wil dat met dit klinkende monument goedmaken. Het is een compositie voor meerdere stemmen – vooral kinderstemmen, klavecimbel en LiSa, het live samplingsysteem dat bij STEIM ontwikkeld is.