IJkpunten

Ongetwijfeld had Anner Bijlsma de cellosuites van Bach in 1985 platgespeeld. In zijn 300e geboortejaar werd elke snipper van Bachs oeuvre uitgebreid voor het voetlicht gebracht. Je zou kunnen zeggen: dan word je het een keer zat. Maar de muziek van Bach ben je niet zomaar zat. Hier gooit Bijlsma er gewoon nog een keer de eerste en de zesde suite uit.

In het tweede deel van het concert maken we twee keer een sprong vooruit. We horen twee van de weinige componisten die zich qua betekenis en genialiteit een beetje met Bach kunnen meten. Beethoven heeft natuurlijk van alles uitgevonden en vernieuwd. Zo was hij de eerste grote componist die cellosonates componeerde. Vijf schreef hij er, verdeeld over zijn hele oeuvre.

Debussy transformeerde een kleine eeuw later de romantiek in het impressionisme, een stijl die een minimale emotionele betrokkenheid combineert met een maximale artistieke vrijheid. De componist geeft zich niet bloot en toch weer wel. Als stijl was het impressionisme geen lang leven beschoren, maar Debussy’s invloed op de muziek na hem was enorm. Zijn kamermuziek geeft een behoorlijke staalkaart van alles wat er mooi, nieuw en geniaal aan hem is.