Folkmagazine over heden en verleden, van freakfolk tot minstrelen. Met in deze uitzending aandacht voor zanger-gitarist Waldemar Bastos.
Bastos wordt geboren in 1954 in de toenmalig Portugese kolonie Angola.
Omstreeks de onafhankelijkheid, in 1975, ontvlucht hij Angola en vestigt hij zich in Portugal. Van jongs af aan is hij bezig met muziek te spelen op instrumenten van zijn vader.
Hij verhuist naar Brazilië en in 1983 verschijnt zijn eerste album. Daarop werkt hij samen met grootheden als Chico Buarque en Jaques Morelenbaum. Evenals op latere albums combineert hij muziekstijlen van Angola, de Kaapverdische Eilanden, Brazilië en Portugal. Hij zelf heeft het over Afro-Luso-Atlantische muziek.
In de jaren ’90 neemt hij in New York zijn album Pretaluz (‘zwart licht’) op. De plaat wordt geproduceerd door Arto Lindsay en verschijnt op Luaka Bop van David Byrne. Het album wordt zeer lovend ontvangen. Ook wordt hij in 1999 bij de World Music Awards uitgeroepen tot Artiest van het Jaar.
Zijn betekenis voor de Portugese muziek blijkt uit het feit dat hij als enige niet-fado artiest mocht zingen bij de ceremonie van de overdracht van het lichaam van Amália Rodrigues na haar overlijden. Waldemar Bastos overlijdt op 9 augustus 2020.
01. Waldemar Bastos & Dulce Pontes. Velha Chica. (O Primeiro Canto, 1999)
Waldemar Bastos.
02. Angola minha namorada. (Angola Minha Namorada, 1990)
03. Teresa Ana. (Estamos Juntos, 1983)
04. Margarida. (Pitanga Madura, 1992)
05. Primavera. (Pitanga Madura, 1992)
06. Sofrimento. (Preta Luz, 1998)
07. Muxima. (Preta Luz, 1998)
08. Querida Angola. (Preta Luz, 1998)
09. Minha Familia. (Preta Luz, 1998)
10. Dongo. (Renascence, 2004)
11. Velha Xica. (Classics of my Soul, 2010)
Meer informatie: https://www.stokstaartje.nl/mijn-folkit-blog/2024/05/10/12-mei-2024-waldemar-bastos/
