De muzikale Romantiek verkend door Pieter de Oude.
De Lyrische Symfonie van Alexander Zemlinsky is een grote cyclus van zeven liederen voor sopraan, bariton en orkest, en is in zijn opzet en intentie zeker verwant aan Das Lied von der Erde van Mahler. De Oosterse poëzie van Tagore is een geladen en emotievolle beeldtaal, die de componist aanzet muzikaal in zichzelf te duiken en de partituur grote gevoelens te laten aanspreken. In feite is de Lyrische Symfonie een gesprek tussen de beide zangers, die op weg en op zoek zijn naar het Grote Meer, in overdrachtelijke zin: het leven, de liefde, de dood en de transfiguratie. Zemlinsky schroomt niet om zichzelf en anderen te citeren. Het grote muzikale gebaar viel in de smaak bij het publiek en zijn collega’s als Alban Berg en Arnold Schoenberg. Ter aanvulling hoort u nog een intiem, maar hemels werkje van Edward Elgar: Sospiri, voor strijkers, harp en harmonium.
- Alexander Zemlinsky – Lyrische Symfonie
Deborah Voigt, sopraan / Bryn Terfel, bariton / Wiener Philharmoniker olv. Giuseppe Sinopoli
- Edward Elgar – Sospiri
BBC Symphony Orchestra olv. Andrew Davis
