Astor Piazzolla ontdeed in de jaren ‘50 van de 20ste eeuw de tango van zijn stoffig imago: hij schreef langere werken soms met meerdere delen, ontwikkelde improvisatie en virtuositeit en bovendien voegde hij instrumenten toe die tot die tijd ongebruikelijk waren binnen de tango…Veel moderne tango-musici gaan nóg verder in die ontwikkeling en betrekken theatrale elementen erbij, jazz en zelfs electronica: ‘Nueva Tango-nueva’.